Saltar ao contido

André de Resende

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaAndré de Resende
Biografía
Nacemento1500 Editar o valor en Wikidata
Évora, Portugal Editar o valor en Wikidata
Morte9 de decembro de 1573 Editar o valor en Wikidata (72/73 anos)
Évora, Portugal Editar o valor en Wikidata
RelixiónIgrexa católica Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónarqueólogo, antropólogo, escritor, teólogo, humanista, poeta Editar o valor en Wikidata
ProfesoresAires Barbosa (pt) Traducir e Antonio de Nebrija Editar o valor en Wikidata
Orde relixiosaOrde dos Predicadores Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteDicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron
Contemporaries of Erasmus (vol. 3) (en) Traducir, (p.144-145)
Encyclopædia Britannica Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1290913 WikiTree: Resende-7

André de Resende, nado en Évora arredor do 1500 e finado na mesma cidade o 9 de decembro de 1573, foi un frade dominico, intelectual, teólogo, arqueólogo e especialista na Roma antiga e a Grecia antiga. Tamén foi mestre do infante Dom Duarte, arcebispo de Braga.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Orfo de pai aos dous anos, ingresou até os dez anos no convento da Orde de São Domingos de Évora, na adolescencia estudou en Castela co profesor portugués Aires Barbosa.

Os seus trinta anos foi convidado para ser mestre do infante D. Duarte, á vez que rexía a cadeira de humanidades na Universidade de Lisboa, pasando a ensinar, en 1537, na de Coímbra.

Tivo un profundo papel como ideólogo do Renacemento e como pedagogo promotor dos estudos latinos e gregos.

Na cidade belga de Lovaina entrou en contacto coas correntes humanistas, facendo amizade con personalidades próximas Erasmo de Rotterdam.

Viaxou moito por Europa co embaixador na corte de Carlos V, Pedro Mascarenhas. Vivamente interesado pola arqueoloxía romana, foi o primeiro en interesarse polos restos e antigüidades atopados, polo que é ás veces chamado "pai da arqueoloxía en Portugal"[1], aínda se comprobou que non era moi rigoroso nin o movía o espírito científico, chegando mesmo a falsificar inscricións epigráficas.

Finou en 1573 o seu sepulcro está na Sé de Évora.

Obras en portugués

[editar | editar a fonte]
  • Vida do Infante D. Duarte, Lisboa, 1789;
  • A Santa vida e religiosa conversão de Fr. Pedro;
  • História da Antiguidade da cidade de Évora;
  • Fala que Mestre André de Resende fez à Princesa D. Joana;
  • Fala que Mestre André de Resende fez a El-Rei D. Sebastião;

Obras en latín

[editar | editar a fonte]
  • Narration rerum gestarum in Índia a Lusitanis, Lovaina, 1530;
  • Encomium Urbis et Academiae Lovaniensis, Antuérpia, 1530.
  • Erasmi Encomium, Basileia, 1531;
  • Epistola de Vita Aulica, Lovaina, 1533;
  • Genethliacon Principis Lusitani ut in Gallia Belgica celebratam est a viro clarissimo D. Petro Mascaregna regia legato, Mense decembri, Bononiae, 1533;
  • Oratio pro Rostris pronuntiata in Olisiponensi Academia, clanedis Octobribus, Lisboa, 1534;
  • De verborum coniugatione commentarius, Lisboa, 1540;
  • Vincentius, Levita et Martyr, Lisboa, 1545;
  • Oratio habita Conimbricae in Gymnasio regio anniversario dedicationis eius die IV calend. Julii, Coímbra, 1551; (Oração de Andre de Resende Pronunciada No Colégio Das Artes em 1551[2])
  • In obitum D. Joannis III, Lusitanine regis, Conquestio, Lisboa, 1557;
  • Epistolae tres carmine, Lisboa, 1561;
  • Carmen Endecasyllabon ad Sebastianum Regem Serenissimum, Lisboa, 1567;
  • Ad manturandum adversus rebellis Mauros expeditionem cohartiatio, Évora, 1570;
  • Ad epistolam D. Ambrosii Moralis viri doctissimi, Responsio, Évora, 1575;
  • De Antiquitatibus Lusitaniae, Évora, 1593;

Toponimia

[editar | editar a fonte]

En 1933, o Concello de Lisboa homenaxeou ao humanista dando o seu nome a unha rúa da Calçada de Carriche, e hai un colexio que leva o seu nome, situado no barrio de Álamos.[3]